The unbearable lightness of being

 

The unbearable lightness of being

Starting working on a series of photographs some years ago, he realized who he was photographically, what he wanted to do with photography and what really expressed him more.

The title of the series was inspired by the book "The unbearable lightness of being" by Milan Kountera, a book given to the photographer as a present by a friend, who thought that he bears a great resemblance to the main character of the book.

Through this series he tries to discover whether gravity or lightness best responds to each moment with the Man always in the centre. It is a dialogue between the serious and the frivolous, a struggle between the two for dominance. What dominates is the bipolar: dreamy sadness or black farce. In these photos sobriety and naivety that reaches humour combine in one photographic world - through frame composition - more importantly than the lightness of human existence and the fragile nature of the ephemeral fate of the Human as unity.

For some, photographs should be based on the power of seriousness. Nonetheless, the importance of all things and their gravity, is different for everyone. In this series of photographs, it is the strength of lightness that matters. The way in which each individual records his/her existence in connection with others, and in this case in connection with photography, lightness or seriousness are principles that we choose. Through photography Andreas Katsakos tries to catch the shadow of human existence and life, this unique photographic moment, with its beauty or ugliness with sobriety or even humour, before it disappears.

Marianna Boltsi

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.

Αρχίζοντας, πριν κάποια χρόνια, να δουλεύει σε μία σειρά φωτογραφιών συνειδητοποίησε ποιος ήταν φωτογραφικά, τι ήθελε να κάνει με τη φωτογραφία και τι τελικά τον εξέφραζε περισσότερο.

Αφορμή για τον τίτλο της σειράς των φωτογραφιών ήταν το βιβλίο του Μίλαν Κούντερα «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι»,  ένα βιβλίο που του δόθηκε ως δώρο πριν χρόνια από μία φίλη, η οποία τον ταύτιζε απόλυτα με τον ήρωα του βιβλίου. Έτσι, δόθηκε στη συγκεκριμένη σειρά αυτό ο τίτλος.

Μέσω αυτών των φωτογραφιών προσπαθεί να ανακαλύψει αν η βαρύτητα ή η ελαφρότητα είναι τελικά αυτή που ανταποκρίνεται καλύτερα στην εκάστοτε στιγμή με κέντρο πάντα τον άνθρωπο. Είναι ένας διάλογος ανάμεσα στο σοβαρό και στο επιπόλαιο, ένας αγώνας για επικράτηση πότε του ενός και πότε του άλλου. Κυριαρχεί το δίπολο: ονειρική θλίψη - μαύρη φάρσα. Στις φωτογραφίες αυτές η σοβαρότητα και η αφέλεια, που φτάνει έως το χιούμορ, ενώνονται σε ένα ενιαίο φωτογραφικό κόσμο - μέσω της σύνθεσης του κάδρου - με ουσία ίσως πιο σημαντική από την ελαφρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και την εύθραυστη φύση της εφήμερης μοίρας του ατόμου ως μονάδα.

Για κάποιους οι φωτογραφίες στηρίζονται πάνω στη δύναμη της βαρύτητας. Παρ’όλα αυτά η σημασία των πραγμάτων και η βαρύτητα τους είναι διαφορετική για τον καθένα. Στη συγκεκριμένη σειρά φωτογραφιών, σημασία έχει η δύναμη της ελαφρότητας. Έτσι κι αλλιώς, το βάρος όλων των πραγμάτων και η αξία τους είναι διαφορετικά για τον καθέναν. Ο τρόπος που ο κάθε άνθρωπος εγγράφει την ύπαρξή του σε σχέση με τους άλλους, και στη προκειμένη περίπτωση σε σχέση με τη φωτογραφία, η ελαφρότητα και η βαρύτητα είναι ιδιότητες που εμείς επιλέγουμε. Μέσω της φωτογραφίας, ο Ανδρέας Κατσάκος προσπαθεί να συλλάβει έστω τη σκιά της ανθρώπινης ύπαρξης και της ζωής, τη μοναδική αυτή στιγμή, με την ομορφιά ή την ασχήμια της, τη σοβαρότητα αλλά και με το χιούμορ, πριν αυτή εξαφανιστεί.

Μαριάννα Μπολτσή

(work in progress)